À la Frontière du Paradis

Voor de tweede keer in dit heerlijke huisje, en het was weer heel fijn, alleen deze keer was het weer erg wispelturig, we hadden het soms zelfs een beetje koud, en hebben helaas maar 1x buiten kunnen ontbijten.
Maar om te wandelen was het weer perfect de eerste dagen, de tweede week was het eigenlijk weer te warm om te wandelen;-)
We zijn ook naar Bribracte geweest, dat was wel interessant. Voor de rest niet veel gedaan maar genoten van het uitzicht en bijgetankt, we kunnen er weer tegenaan!

Weer terug in Dordrecht na ons vierde bezoek aan dit schitterend gelegen huisje.
Gezellig ingericht en van alle gemakken voorzien, je voelt je er thuis.
Zit je de laatste avond bij het haardvuur naar buiten te staren naar het fantastische uitzicht, dan weet je het zeker!
Hier komen we terug …
Genieten van het wandelen in deze mooie omgeving met koeien, hertjes, vossen en haasjes.

Een waar paradijs zeker ook voor Filou de Blije Schapendoes

Tot volgend jaar

Begin oktober verbleven wij met onze border collie in ‘la frontière du paradis’. We zijn helemaal verliefd geworden op het huisje en op Champrobert! Bij aankomst wisten we direct: dit is het. En bij binnenkomst werd het alleen maar beter, zo’n sfeervol en knus huis waar het aan niets ontbreekt. We hebben een heerlijke week gehad en toen we al enigszins bedroefd over ons vertrek zaten ze ontbijten, kregen we tot onze vreugde een berichtje van Patrick & Paul dat we nog een dagje langer konden blijven, super! Eigenlijk hebben we niet veel gedaan, juist omdat het zo fijn is om in de tuin te zitten en uren te genieten van het prachtige uitzicht (en ‘s avonds van de geweldige sterrenhemel) en natuurlijk van alle (roof)vogels, reeën, hagedisjes en koeien. Als het dan eindelijk echt te fris werd, naar binnen, kachel aan en een uurtje of wat turen naar het vuur onder het genot van een glaasje wijn. De goed afgesloten tuin is erg fijn als je een hond hebt. Onze hond genoot zichtbaar van de vrijheid en verstopte telkens z’n kluifjes op verschillende plekken in de tuin om ze vervolgens weer op te zoeken. Vanuit het huis kun je direct heerlijke wandelingen maken en trouwens ook heel goed verdwalen en je kuitspieren trainen ;-). Het huisje en Champrobert komen nog dagelijks ter sprake en het liefst waren wij helemaal niet meer weggegaan, dus wij komen zeker terug. Dank ook voor de heerlijke fles wijn die klaarstond bij aankomst!

In augustus logeerden mijn vriend en ik twee weken in het huisje. Niet om uit te rusten, maar om te werken en de laatste hand te leggen aan een roman. Maar zelfs met een straf werkritme was het een heel ontspannen ervaring: te kunnen slapen in zo’n stilte; de melkweg ‘s nachts; het uitzicht over het dal vanaf het tuintafeltje; zo vanaf de deur een klein rondje wandelen en fietsen na het eten. Zelfs afwassen was fijn om te doen, met die blik over de heuvels.
Het was fijn om in een huis te zijn waar duidelijk zo goed voor wordt gezorgd (alles wat je nodig hebt is in de keuken, de bank is comfortabel, net als het bed – geen theoretisch comfort en lege blitz maar een interieur dat echt gebruikt wordt, en dat ‘past’). Hopelijk komen we er ooit weer terug, en zelfs als dat niet zo is, zeggen we nu af en toe tegen elkaar: ‘zoals in Champrobert’.

A la frontière … ?

Neen hoor niet op de grens. Dit IS het paradijs!
Zodra je ut Huusje binnenkomt begint de betovering. Knus, mooi, alles is er. En een tuin met uitzicht om van te dromen. Perfect veilig voor ons, Guusje en Moulou. Wij kunnen er maar geen genoeg van krijgen. Rennen en rollen.

Dag koe! Goeiemorgen! Wij gaan het bos in. Warm hé die 30gr? Weten jullie waar we kunnen zwemmen?
Hoezo? Koeien zwemmen niet?
Uitstapjes dan maar met de baasjes. Bibracte, Mont Beuvray, Lac de Pannecière ZWEMMEN! En verder niets. Gewoon wachten op BBQ dan valt er vast iets van de plank.

Goeienavond iedereen!
Nog laatste wandeling voor het slapengaan. Dag koe, dag hertjes, dag hagedisjes, dag muisje, dag uil! Snurk. Tot morgen!

Hoezo, vroeg opstaan? Gaan wij terug naar huis?
Wij willen hier blijven!!!
Baasjes, komen we volgend jaar terug?