Le Paradis (Entre la Poire et le Fromage)

Prachtig huis op een nog mooiere (stille) locatie. We hebben genoten van de omgeving en hebben verschillende locaties bezocht in Normandie (Omaha beach, Bayeux, Honfleur). Was wel een eindje rijden maar zeker de moeite waard. We hebben genoten.

Le Paradis is een in alle opzichten heerlijk huis, misschien zelfs wel het mooiste en gerieflijkste van alle gites waar we de afgelopen 35 jaar hebben gelogeerd. En dan ook nog de tuin, het uitzicht, de stilte en de mooie omgeving. Le Paradis is een huis om terug te komen.

Wat een geweldige gîte, zeer compleet en ruim, prachtige inrichting en ligging maar ook mooie dorpjes en natuur in de omgeving. Vooral voor natuurliefhebbers/ vogelspotters een paradijs. Maar we hebben ook genoten van een van de vele 'haras' (paardenfokkerij) die in Normandië zijn: Haras du Pin met een wervelende show, van de musea, de vele chateaux en hun tuinen, de heerlijke etentjes etc.etc.
Heel veel dank, ook voor de vriendelijke ontvangst en vast en zeker nog een tot ziens!!

Hartelijk dank voor de gastvrijheid! De week in jullie heerlijke huis heeft ons goed gedaan. We hebben wat uitstapjes gemaakt, maar vonden het vooral fijn om hier te zijn.
Hartelijke groeten van Liesbeth en Herman

Twee weken vraag je je af: hoe krijgt men toch een hele peer in een glazen fles? Of een kabouter in een kooitje? En hoe krijg je hem zover dat hij ook nog een ei legt? Hoe krijg je zoveel schoonheid verzameld onder één dak en hoe gunnend en vol van vertrouwen moet je zijn om het te delen met anderen? Hoe is het mogelijk dat het paradijs nog bestaat!
Deze plek van stilte, van uitzicht en steeds wisselende taferelen. De koeien met hun dagelijkse rondgang door de vallei, de vossen die luieren in de ochtend- en avondzon, de reeën die op hun ranke poten de velden doorkruisen, de beverratten aan de waterkant. Twee weken lang blijft de verwondering, deze betovering moeiteloos intact.
Twee weken lang doorkruisten we de streek met zijn boomgaarden, graanvelden, paarden, fraaie vakwerkhuizen en vele pittoreske plaatsen.
We deden ons tegoed aan cider, aan kip op z'n Normandisch met calvados of mosselen met camembert. Kortom we hebben hier een heerlijke tijd gehad.
Vandaag bezochten we tot slot nog het museum van Memorial Montormel. Hoe kan het, vraag je je verwonderd af, dat mensen hier de hel kunnen doen losbreken over elkaar, over dit land.
Terug in dit paradijs, nippend aan onze wijn, kijken we uit over deze vallei waar morgen de zon weer opkomt. Geen paradijs verloren of het bestaat ergens, iedere dag opnieuw. Dit hier is het tastbaar bewijs ! Heel veel dank!